Θέμα: ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ (Δ')- ΑΝΑΜΝΗΣΗ 1925- ΝΕΑ ΤΡΙΓΛΙΑ

[Μέλος Φόρουμ]

ΑΝΑΜΝΗΣΗ 1925-ΑΠΟΚΡΙΕΣ, ΝΕΑΤΡΙΓΛΙ Α 

…..To 1925, μια μέρα στα καρναβάλι α ο εξάδελφός μου Διογένης Δημητρακό ς έφερε στο σπίτι μερικούς φίλους και με ό,τι ρούχα είχε η θεία μου και η μάνα μου μασκαρευθ ήκαμε, αυτός γιατρός και άλλοι νοσοκόμοι, βοηθοί και ένας χωρικός με το γιό του. Ο χωρικός επάνω στο γαϊδούρι που το τραβούσε ο γιος του, ο γιατρός και όλη η κομπανία ξεκινήσαμ ε από την άκρη του χωριού και φθάσαμε στην πλατεία.
   Το Διογενό διαλαλούσ ε:
                           «Είμαι  γιατρός περίφημος,
                             μέσα από το Βούρλο
                            εχθές, προχθές εγιάτρεψα
                            τον πετεινό στο φούρνο».
       
  Όταν φθάσαμε στη μέση του χωριού λέει  ο χωρικός:
                                       «Κυρ- γιατρέ ο γάιδαρός μου δεν μπορεί».
Ο γιατρός εξετάζει το ζώο στ΄αυτιά, στο στόμα και λέει στο νοσοκόμο να του κάνει ένεση. Αυτός με το λαδερό της μηχανής της μάνας του κάνει ένεση και λέει:
                                   «Ο γάιδαρός σου χωρικέ
                                     δεν έχει θεραπεία,
                                     αν δεν του κόψεις
                                     την ουρά  και  τα μεγάλα αυτιά.

                                      Βαλ’ του εβδέλες δώδεκα
                                      και κάπα  έως κάτου,
                                      ο γάιδαρός σου χωρικέ,
                                      να ιδεί την υγειά του!»

Ο γιος όμως του χωρικού τραβάει το ζώο και λέει:
                                     «Άιντε πατέρα να φύγουμε,
                                     να πάμε στο χωριό μας,
                                     γιατί οι γιατροί βαλθήκανε
                                     να φαν’ το γάιδαρό μας!»…

ΔΗΜΗΤΡΟΣ ΚΑΓΙΟΠΟΥΛ ΟΣ, Επιστολή συμπατριώ του από την Αμερική,
 «Τριγλιανά Νέα», 10/4/1984, αρ.φύλλου 46.

Σημείωση: Τα εξαδέλφια, οι αείμνηστο ι Διογένης Δημητρακό ς και  Δημητρός Καγιόπουλ ος ήταν ανίψια του παππού μου Αρχιμήδη Δημητρίου Δημητρακο ύ και πρώτα εξαδέλφια του πατέρα μου.

Στάθης Χρήστου Δημητρακό ς.

[Μέλος Φόρουμ]

Ωραίες αναμνήσει ς, κάτι μάλιστα που ενδυνάμων ε τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Μέχρι και πριν κάποιες δεκαετίες, θυμάμαι ακόμα τους μασκαράδε ς να κτυπούν τις πόρτες της γειτονιάς, κάτι που σήμερα έχει χαθεί.
Μάλιστα δεν αγόραζεκα νείς τους στολή, αλλά φρόντιζαν φωρόντας ρούχα που αντάλασαν μεταξύ των, να μπερδέψου ν τους μη συμμετέχο ντες γειτόνους και συγχωριαν ούς.

Καλή Σαρακοστή σε όλους.

[Μέλος Φόρουμ]

Αυτοσχεδι ασμοί στην πλατεία της Νέας Τρίγλιας το 1925.
Αυτοσχεδι ασμοί από μικρά παιδιά με σκηνικά και κοστούμια της στιγμής.
Μια νοσταλγικ ή σκηνή στη ρωγμή του χρόνου, ανάμεσα στην παλιά και τη νέα εποχή.

Η καταγραφή έγινε από τον γιατρό το Στάθη το Δημητρακό .
Στην αυτοσχέδι α παράσταση συμμετείχ αν οι αείμνηστο ι Διογένης Δημητρακό ς και  Δημητρός Καγιόπουλ ος, οι οποίοι ήταν ξαδέλφια του Στάθη του Δημητρακο ύ, του θείου του γιατρού που έκανε την καταγραφή και ανίψια του παππού του γιατρού, Αρχιμήδη Δημητρίου Δημητρακο ύ,. Ο Στάθης ο Δημητρακό ς ήταν αδελφός του πατέρα του γιατρού, του Χρήστου Δημητρακο ύ και έπεσε ηρωϊκά στον ελληνοιατ αλικόπόλε μο του 1940-1941.
 

[Μέλος Φόρουμ]

Το πρόσφατο ταξίδι μαθητών και εκπαιδευτ ικών του Γενικού Λυκείου Ραφήνας στην Τρίγλια της Βιθυνίας ξύπνησε πολλές Μνήμες.
Ένα μέρος ευλογημέν ο από το Θεό που μοιάζει σαν ο χρόνος να σταμάτησε κάπου στα 1922.
Επιστροφή στο χώρο και το χρόνο ...

Τρίγλια Βιθυνιας, Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019...
Μπροστά μας απλώνεται η Προποντίδ α...
Μια όμορφη άνοιξη γιομάτη ελπίδες ...

Με την ευκαιρία ας θυμηθούμε αποκριάτι κα τραγούδια από την Τρίγλια.
Μια ανάμνηση από το 1925 λίγο μετά το διωγμό.
Η καταγραφή έγινε από τον γιατρό το Στάθη το Δημητρακό .
Στην αυτοσχέδι α παράσταση συμμετείχ αν οι αείμνηστο ι Διογένης Δημητρακό ς και  Δημητρός Καγιόπουλ ος, οι οποίοι ήταν ξαδέλφια του Στάθη του Δημητρακο ύ, του θείου του γιατρού που έκανε την καταγραφή και ανίψια του παππού του γιατρού, Αρχιμήδη Δημητρίου Δημητρακο ύ. Ο Στάθης ο Δημητρακό ς ήταν αδελφός του πατέρα του γιατρού, του Χρήστου Δημητρακο ύ και έπεσε ηρωϊκά στον ελληνοιατ αλικόπόλε μο του 1940-1941.