Από το βιβλίο του Αλέξη Πολίτη «Ρομαντικά Χρόνια»- Ιδεολογίε ς και Νοοτροπίε ς
στην Ελλάδα του 1830-1880.
Θεωρία και Μελέτες ιστορίας 14 Ε.Μ.Ν.Ε – ΜΝΗΜΩΝ 2009
Στο τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου «Συμπεριφορές, στάσεις και νοοτροπίε ς»σελ.119-123 αναφέρετα ι η ενδυμασία ως νοοτροπία [….].Στην προεπανασ τατική Ελλάδα, σε ολόκληρα τα Βαλκάνια, τα ευρωπαϊκά (ρούχα) ήταν απαγορευμ ένα για τους ντόπιους, τουλάχιστ ον για τους άντρες[….].Η ευρωπαϊκή ενδυμασία υποδήλωνε και ευρωπαϊκέ ς, φιλελεύθε ρες απόψεις[…].Με την επανάστασ η τα ευρωπαϊκά ρούχα εισάγοντα πια στον ελληνικό χώρο […]η παραδοσια κή φορεσιά φαίνεται αταίριαστ η με την καινούργι α όψη που θέλει να δείχνει ο ελληνισμό ς. […]Σε όλο το χώρο προς τα τέλη του αιώνα (19ος αιώνας),μια «ρίμα» νησιώτικη ή αστική μας εξιστορεί τα παρακάτω:
Ακούσατε τι γινη στης Ρόδος τα χωριά;
Εντύθηκε μια νέα στα ευρωπαϊκά
Με τον αγαπητικό -της πάει στον καφενέ
τον καφετζή προστάζει σουμάδα και αργιλέ.
Φίλοι του αδελφού της την εγνωρίσασ ι
και στον αδελφό της την επαραγκρί σασι
«-Τι κάθεσαι Βαγγέλη, δεν πας στον καφενέ
να δεις την Ανδρονίκη να πίνει αργιλέ».
……………………………………………………………..
Σηκώνει την κουμπούρα της δίνει στα πλευρά
Τρυπάει τα άντερά- της, κι όλα τα σωτικά
…………………………………………………………………
«Κάτω στη Διενή, είναι το μνήμα- μου
Οι φίλοι του αδελφού-μου να χουν το κρίμα-μου».
Ρούχα, καφενές, ελεύθερος έρως συμβαδίζο υν στο κεφάλι του ριμαδόρου .
