Απανταχού Τριγλιανοί Απόγονοι

Κατά την έρευνα των ψηφιοποιημένων φύλλων της εφημερίδας «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗΣ» της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, εντόπισα στον Β΄ τόμο του 1893 στο φύλλο 7174 της Παρασκευής 9/21.7.1983 (2η σελ 30) τη χωρίς ημερομηνία είδηση από Μουδανιά για την σύνδεση «δια λεωφόρου» μήκους 12 χλμ των Μουδανιών με την Τρίγλια.

Ο δρόμος ονομάζεται «λεωφόρος» στην είδηση, που σημαίνει ότι μέχρι τότε ήταν ένας στενός δρόμος για πεζούς και ζώα και τον Ιούλιο 1893 παραδόθηκε στην κυκλοφορία διανοίχθηκε φαρδύτερος χωματόδρομος, στον οποίο μπορούσαν να κυκλοφορούν πλέον άμαξες με άλογα για μεταφορά είτε ανθρώπων είτε φορτίων. Οι αρμόδιοι μηχανικοί επιθεώρησαν το έργο, το παρέλαβαν προσωρινά και το παρέδωσαν στην «χρήση του κοινού».

Το κείμενο της ανταπόκρισης παρατίθεται αυτούσιο στην καθαρεύουσα και με την ορθογραφία της εποχής εκείνης.





ΕΠΑΡΧΙΑΚΑ

Τα Μουδανία συνεδέθησαν μετά της Τριγλίας δια λεωφόρου μήκους 12 χιλιομέτρων κατασκευασθείσης εργολαβικώς. Της εργασίας περατωθείσης, αρμόδιοι μηχανικοί επιθεώρησαν προ τινων ημερών την γενομένην εργασίαν και παραλαβόντες  αυτήν προσωρινώς παρέδωκαν εις την χρήσιν του κοινού.

           

                 21/725    Α.Ο ΑΝΟΙΞΗΣ-ΤΡΙΓΛΙΑ ΡΑΦΗΝΑΣ 4-2

Κατά την έρευνα των ψηφιοποιημένων φύλλων της εφημερίδας «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗΣ» της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, εντόπισα στον Α΄ τόμο του 1893 στο φύλλο 7120 της Τετάρτης 5/17.12.1893 (3η σελ 391) και στην ενότητα ΕΠΑΡΧΙΑΚΑ την χωρίς ημερομηνία ανταπόκριση από την Τρίγλια στην οποία περιγράφεται το ετήσιο μνημόσυνο του μεγάλου ευεργέτη Γεωργίου Ζαρίφη που τελέστηκε εκεί την ημέρα της εορτής του Αγίου Γεωργίου. Δεν αναφέρεται ο συντάκτης της επιστολής, αλλά τεκμαίρεται η γνώση του στον χειρισμό της επικρατούσας την εποχή εκείνη καθαρεύουσας.

Δεν αναφέρεται, επίσης, ο ναός αλλά είναι βέβαιο ότι η λειτουργία έγινε στον Κάτω δεδομένου ότι 1) σ' αυτόν ετελούντο οι αντίστοιχες λειτουργίες, 2) ο Άνω ανακατασκευάστηκε με σουλτανική άδεια που εκδόθηκε το 1895 μετά από αλληλογραφία που ξεκίνησε το 1894 και 3) περιγράφεται το διοικητήριο (Hokimat) μετά την εκκλησία, το οποίο βρισκόταν δίπλα ακριβώς στον Άγιο Γεώργιο Κάτω και για το λόγο αυτό δεν διέθετε καμπαναριό.

Μετά τη λειτουργία, με την παρουσία όλων των ιερέων των ναών, η πομπή ξεκίνησε προς το παρθεναγωγείο, που ανεγέρθηκε με δωρεά του ευεργέτη, προπορευομένων των μαθητών και των διδασκάλων. Στο διοικητήριο και με την παρουσία του μουδίρη (Ααρίφ εφέντης), τελέστηκε δέηση υπέρ του Σουλτάνου. Στο ισόγειο του παρθεναγωγείου και στην αίθουσα του νηπιαγωγείου , που ήταν κατάλληλα διακοσμημένη και στολισμένη, αναγνώσθηκαν ευχές και τελέστηκε τρισάγιο υπέρ της αιωνίας μνήμης και αναπαύσεως του κεκοιμημένου μεγάλου ευεργέτου της κοινότητος Γ. Ζαρίφη. Στη συνέχει ένα κορίτσι απήγγειλε ποίημα, η  διευθύντρια κυρία Ελένη Παπαδοπούλου, απόφοιτος του Ζαππείου, εξύμνησε τις αρετές του αειμνήστου ανδρός, ακολούθησαν διάλογοι, άσματα και εψάλη ύμνος προς τον Σουλτάνο από μαθήτριες. Μετά όλοι ανέβηκαν στον όροφο του παρθεναγωγείου όπου προσφέρθηκαν αναψυκτικά και ποτά και μοιράστηκαν κόλλυβα.

Το κείμενο της ανταπόκρισης παρατίθεται αυτούσιο στην καθαρεύουσα και με την ορθογραφία της εποχής εκείνης





ΕΠΑΡΧΙΑΚΑ

Κατά τα εκ Τριγλίας επιστελλόμενα ημίν, η αυτόθι ομογενής κοινότης ετέλεσε τη ημέρα του Αγίου Γεωργίου εν τω φερωνύμω ναώ το καθιερωμένον υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μεγάλου ευεργέτου  των σχολών αυτής Γεωργίου Ζαρίφη μνημόσυνον, ευγνωμονούσα από μέσης καρδίας τω ανδρί ανθ' ευεργέτηται και ευεργετείται. Μετά το πέρας της ιεράς λειτουργίας άπαντες προς εκδήλωσιν της εγκαρδίου τη ιερά σκιά του μεγάλου αυτών  ευεργέτου ευγνωμοσύνης αθρόοι εις το μνημόσυνον σπεύσαντες δε εν τάξει, και επιβαλλούση σεμνοπρεπεία εξελθόντες του ναού, συμπάντων των ιερέων πασών των ενοριών τα ιερά αυτών άμφια ενδεδυμένων, προπορευομένων των μαθητριών μετά των διδασκάλων, εις το παρθεναγωγείον διηθύνθησαν. Ενώ δε διήρχοντο προ του διοικητηρίου, συνενωθέντος τη συνοδία και του μουδίρη προσκλήσει της εφορίας, δέησις εγένετο υπέρ του άνακτος, ζωηρώς του πλήθους ζητωκραυγήσαντος. Εν πομπή δε και παρατάξει αφικόμενοι προ της σχολής, ης της θύρας ύπερθεν δαφνοστολίστου ούσης εκυμάτιζεν η αυτοκρ. οθωμανική σημαία, εισήλθον ούτω εν εκτάκτω τάξει, την εφόρων την δέουσαν προς τούτο λαβόντων πρόνοιαν, εις την καταλλήλως ευπρεπισθείσαν αίθουσαν του νηπιαγωγείου, ένθα διεκρίνοντο ο μουδίρης Ααρίφ εφέντης, πάντες οι εν τέλει και οι προύχοντες της κοινότητος. Και κατ' αρχάς μεν αφού ανεγνώσθησαν ευχαί και τρισάγιον υπέρ αιωνίας μνήμης και αναπαύσεως του κεκοιμημένου μεγάλου ευεργέτου της κοινότητος Γ. Ζαρίφη εψάλη συν άλλοις εν χορώ υπό των ιερέων το «Αιωνία η μνήμη αυτού, είτα δε κοράσιόν τι, την κοινήν διερμηνεύον ευγνωμοσύνην, συγκινητικώτατον  προς τους ευεργέτας απήγγειλε ποίημα, μεθ' ο η εκ των αποφοίτων του Ζαππείου διευθύντρια κυρία Ελένη Παπαδοπούλου δια βραχέων δεόντως εξύμνησε τας αρετάς του αειμνήστου ανδρός. Τούτοις επηκολούθησαν διάφοροι διδακτικώτατοι διάλογοι, άσματα και ποιήματα, μεθ' α εμμελέστατα υπό χορού μαθητριών εψάλη ύμνος εν διφωνία προς τον άνακτα. Μετά δε ταύτα πάντες οι τα πρώτα φέροντες, προεξάρχοντος του μουδίρη, ανήλθον εις τα δωμάτια του παρθεναγωγείου, ένθα, προσενεχθέντων αυτοίς αναψυκτικών ποτών και διανεμηθέντων των κολλύβων, απεχώρησαν τη μεν ψυχή του αοιδίμου ευεργέτου την ανάπαυσιν ευχόμενοι, την εξ ύψους δε ευλογίαν τω οίκω αυτού, όστις ου παύεται κατ' έτος προσφέρων ταις αυτόθι σχολαίς χρηματικήν δωρεάν, ου σμικράν αυταίς παρέχουσαν βοήθειαν.

Η ΤΡΙΓΛΙΑ ΡΑΦΗΝΑΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2025-2026
ΣΤΟ  ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΗΠΕΔΟ
ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΜΕ ΤΟΝ Α.Ο. ΑΝΟΙΞΗΣ 1ηΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ.  ΚΥΡΙΑΚΗ 21/9/2025 ΩΡΑ 4.45 Μ.Μ

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Το «Νηπιαγωγείο» της Ραφήνας και η κ. Χαρίκλεια.
Στην ομάδα μας, ζητήσαμε από τα μέλη να ζωντανέψουμε όλοι μαζί μια όμορφη στιγμή από την ιστορία της Ραφήνας, μέσα από μια παλιά φωτογραφία.
Η φωτογραφία, είναι τραβηγμένη το 1965, δείχνει την κ. Χαρίκλεια Μολαΐδου μαζί με τους μικρούς μαθητές της.
Την εποχή εκείνη λειτουργούσε στη Δαβάκη Πίνδου στη Ραφήνα ένα άτυπο νηπιαγωγείο.
Μια έξυπνη και δραστήρια γυναίκα, η κ. Χαρίκλεια, είχε αναλάβει τον ρόλο της δασκάλας, προφανώς με κάποιες σπουδές, αν και δεν υπάρχουν πληροφορίες για το αντικείμενό τους και με μια μικρή αμοιβή, προετοίμαζε τα παιδιά της περιοχής, αφού τότε υπήρχε έλλειψη επίσημου νηπιαγωγείου.
Σύμφωνα με το βιβλίο των γενεαλογικών δέντρων της Τρίγλιας, η κ. Χαρίκλεια ανήκε στο γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας Γεράκη.
Μητέρα της ήταν η Φωτεινή Γεράκη, η οποία στον πρώτο της γάμο με τον Γεώργιο Μολαΐδη απέκτησε τη Χαρίκλεια Μολαΐδου. Η Χαρίκλεια γεννήθηκε το 1908 και έζησε μέχρι το 1976. Παντρεύτηκε τον Ευστάθιο Σταθάκη και κόρη τους είναι η Κυριακη Σταθάκου, που με τη σειρά της παντρεύτηκε τον Θεοφάνη Μπαρμπή.
Τα μέλη της ομάδας μας, πολλοί από τους οποίους υπήρξαν μαθητές της, μοιράστηκαν αναμνήσεις:
Φώφη Χαχολάκη: «Πηγαίναμε στο "Νηπιαγωγείο" με ποδιά και σάκα, με τετράδια και βιβλία. Η κυρία Χαρίκλεια καθόταν στην έδρα και ήταν αυστηρή και τυπική στα καθήκοντά της. Εμείς καθόμασταν σε τραπέζια, αλλού τα κορίτσια κι αλλού τα αγόρια. Βγαίναμε διάλειμμα στην αυλή του σπιτιού. Κανονικό σχολείο! Υπήρχε σύστημα και οργάνωση. Πρέπει να ήταν πολύ ιδιαίτερη, έξυπνη και δυναμική γυναίκα η κυρία Χαρίκλεια. Από το "Νηπιαγωγείο" πέρασαν αρκετές γενιές της Ραφήνας· εμείς μάλλον ανήκαμε στις τελευταίες. Ο Θεός να την αναπαύει. Πόσο όμορφα και ιδιαίτερα παιδικά χρόνια, στη Ραφήνα μας με τους υπέροχους ανθρώπους της!»
Ο Μπάμπης Δρακούλης, θυμάται πως η κ. Χαρίκλεια ήταν φανατική καπνίστρια και τον έστελνε να της αγοράζει την αγαπημένη της μάρκα τσιγάρων, τα Oscar 100 ml.
Ο Σπύρος Μικρόπουλος μας αναφέρει γενικά τους μικρούς μαθητές που φαίνονται στη φωτογραφία.
Τα παιδιά που απαθανατίστηκαν είναι οι Χρήστος Ταλαπατάνης, Εριφύλη Φράγκου, Χαρούλα Μισοκοίλη, Γιώργος Δημητρίου, Διαμαντούλα Θεωνά, Μαίρη Παλπατζή, Φώφη Χαχολάκη, Μπάμπης Δρακούλης και Κατερίνα Δημητρίου (που τότε ήταν προπρονήπιο).
Στην τάξη φοιτούσαν επίσης ο Αντώνης Παλπατζής και η Εριφύλη Πικουλίδη.
Άλλοι μαθητές της κ. Χαρίκλειας, όπως θυμάται, ήταν οι Νίκος Γανιάρης, Κική Μπαρδάκη, Γαρυφαλλιά Βεζύρη και ο Γιώργος Κατσίκης.
Πολλά παιδιά έμεναν μακριά και η πρόσβαση ήταν δύσκολη.
Μέσα από αυτές τις αναμνήσεις, η μορφή της κ. Χαρίκλειας Μολαΐδου - Σταθάκου αναδύεται ζωντανή.
Μια γυναίκα έξυπνη, δυναμική, γεμάτη αφοσίωση στα παιδιά της Ραφήνας, που πρόσφερε ανεκτίμητη υπηρεσία στην τοπική κοινωνία, αφήνοντας ένα σπουδαίο αποτύπωμα στις καρδιές όσων τη γνώρισαν.
Η παρακαταθήκη της δεν είναι μόνο οι μαθητές που έμαθαν να γράφουν και να διαβάζουν, αλλά και η ζεστή μνήμη μιας γυναίκας που πίστεψε στην αξία της παιδείας και την υπηρέτησε αθόρυβα, με προσωπικό κόπο και αφοσίωση.
Σήμερα, η Ραφήνα θυμάται τη Χαρίκλεια Μολαΐδου - Σταθάκου, ως παράδειγμα προσφοράς και ήθους, μια πραγματική πρωτοπόρο που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στον τόπο και στους ανθρώπους του.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλα τα μέλη της ομάδας που μοιράστηκαν τις πολύτιμες αναμνήσεις και τα σχόλιά τους.
Με τις αφηγήσεις, τις φωτογραφίες και τις λεπτομέρειες που προσθέσατε, καταφέραμε όλοι μαζί να ζωντανέψουμε την ιστορία της κ. Χαρίκλειας και να τιμήσουμε την προσφορά της στον τόπο μας.
Σημείωση:
Το 1ο Νηπιαγωγείο Ραφήνας «ιδρύθηκε» με βασιλικό διάταγμα το 3 Δεκεμβρίου 1968, σύμφωνα με το ΦΕΚ 283/3-12-1968 (Τεύχος Α')
Η απόφαση κοινοποιήθηκε στην διευθύντρια την 1η Απριλίου 1969, και η μίσθωση του πρώτου κτηρίου ξεκίνησε στις 3 Δεκεμβρίου 1969.
Δεν βρέθηκαν αξιόπιστες πηγές που να αναφέρουν την ακριβή ημερομηνία της πρώτης ημέρας μαθημάτων του 1ου Νηπιαγωγείου Ραφήνας μετά την ίδρυσή του.


Πηγή:
https://blogs.sch.gr/.../i-istoria-toy-scholeioy-mas/...
Ομάδα "Στους βοριάδες της Ραφήνας"
https://www.facebook.com/groups/2055220434816669

Κατά την έρευνα των ψηφιοποιημένων φύλλων της εφημερίδας «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗΣ» της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, εντόπισα στον Β΄ τόμο του 1891 στο φύλλο 6709 της Τετάρτης 4/16.12.1891 (2η σελ 506-507) την από 28 νοεμβρίου ανταπόκριση από Μουδανιά για την αποστολή, με συνοδική απόφαση, του κ. Ναθαναήλ μητροπολίτη Προύσης στις Σέρρες, ως εξάρχου του οικουμενικού θρόνου, για την εξομάλυνση του ζητήματος που υπήρχε στην επαρχία.

Η απόφαση αυτή λύπησε το ποίμνιο, πολύ περισσότερο αφού θα στερείτο την παρουσία του στις επικείμενες μεγάλες χριστιανικές εορτές στα Μουδανιά, τη Συγή και την Τρίγλια, στις οποίες παρευρισκόταν πάντοτε. Επακόλουθο ήταν και η ζημία που θα προκαλούσε η απουσία του και στα ταμεία των εκκλησιών και των σχολείων τους. Ο συντάκτης επισημαίνει ότι οι ζημιές δεν λογαριάζονται εάν επιτευχθεί συμφωνία στο σοβαρό για την εποχή εκείνη ζήτημα των Σερρών. Ακόμη και βουλγαρικά σχολεία σκέφτονται να ιδρύσουν στις Σέρρες οι επίβουλοι εχθροί και να κάνουν βουλγαρική την ιστορική αυτή πόλη.

Ο μητροπολίτης Ναθαναήλ καλείται αντιμετωπίσει το μεγάλο αυτό ζήτημα της διαιρέσεως του λαού των Σερρών, παρά τα προβλήματα υγείας που είχε.

Σημειώνεται ότι 1) σε μεταγενέστερη ανταπόκριση του 1894 ο μητροπολίτης Ναθαναήλ αναφέρεται ότι εξελέγη συνοδικός και μετακινήθηκε στην Κωνσταντινούπολη για την εκτέλεση των νέων καθηκόντων του και 2) ο Χρυσόστομος εξελέγη μητροπολίτης Δράμας (1902-1910) και είναι γνωστή η δράση του στον Μακεδονικό Αγώνα.

Το κείμενο της ανταπόκρισης παρατίθεται αυτούσιο στην καθαρεύουσα και με την ορθογραφία της εποχής εκείνης







ΕΚ ΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΩΝ

Επί τη αποστολή του Σεβασμ. μητροπολίτου Προύσης κ. Ναθαναήλ ως εξάρχου του οικουμενικού θρόνου εις Σέρρας επιστέλλονται ημίν εκ Μουδανίων από 28 νοεμβρίου τα εξής:

Μετά πολλής λύπης εγνώσθη ότι ο Σεβ. μητροπολίτης ημών κ. Ναθαναήλ συνοδική αποφάσει καλείται  να μεταβή ως έξαρχος εις Σέρρας προς εξομάλυνσιν του εκεί, ως μη ώφειλεν, από μακρού δεινώς συνταράσσοντος και πολλαχώς ζημιούντως την όλην επαρχίαν ζητήματος. Η επί τούτω λύπη προ παντός προέρχεται εκ του ότι θα στερηθώσι της παρουσίας του σεβαστού αυτών ποιμενάρχου κατά τας προσεχείς μεγάλας του χριστιανισμού εορτάς τρεις μεγάλαι της επαρχίας κοινότητες, Μουδανία, Συγή και Τριγλία, εν αις κατά τα ανέκαθεν κεκανονισμένα αλληλοδιαδόχως ιερουργών διατρίβει συνάμα και τινάς ημέρας εν εκάστη τούτων. Ήδη έκδηλον ότι ου σμικρόν ζημιωθήσονται τα ταμεία των τε ιερών εκκλησιών και των σχολείν των, ως είρηται, τριών κοινοτήτων. Εν τούτοις η εκ τούτου ζημία εις ουδέν πάντως λογισθήσεται, αν κατορθωθή να επέλθη εν Σέρραις η ποθητή συνδιαλλαγή και τακτική των κοινοτικών αυτών πραγμάτων λειτουργία, όπερ και οι εν τοις αποτάτοις του κόσμου οικούντες Έλληνες, γινώσκοντες το επίκαιρον και το σπαυδαίον των Σερρών, διακαώς ποθούσιν και εύχονται, διότι ομολογουμένως η διαιώνισις της διαιρέσεως θέλει αγάγει τα εν Σέρραις εις το χείλος ή μάλλον εις αυτήν την άβυσσον. Πως θα κρίνη η εθνική ιστορία και οι σύγχρονοι τους την ευθύνην υπέχοντας, έκαστος γινώσκει. Οι εν Μακεδονία μόνον διατρίψαντες δύνανται ίσως κάλλιον παντός άλλου να γινώσκοσι καλώς ηλίκην χαράν αισθάνονται επί τη διαιρέσει και τοις διαπληκτισμοίς ημών και οποία νέα τότε σχέδια μηχανώνται οι επίβουλοι εχθροί, οι από ετών αγωνιζόμενοι ου μόνον σχολεία βουλγαρικά εν Σέρραις, άνευ μαθητών εννοείται εξ αυτών, να εγκαθιδρύωσιν. αλλά και την πόλιν ταύτην ως προιστορικήν βουλγαρικήν πόλιν να παραστήσωσι. Μεθ' όλας τας εκάστοτε αποκαλύψεις των άλλως τε γνωστών σκοτίων  αυτών σκοπών, μεθ΄ όλας τας υπερορίας, τας προ τινών ετών γενομένας αντιπροσώπων της εξαρχίας και διδασκάλων ή μάλλον πρακτόρων Βουλγάρων, παρασχόντων τοις επιτοπίοις αρχαίς αναντιλέκτους αποδείξεις των ποικίλων κατά της δημοσίας τάξεως ενεργειών αυτών, εν τούτοις δεν αποθαρρύνονται, αλλά, καίπερ κακουχούμενοι και καταδιωκόμενοι, επανέρχονται περισυλλεγόμενοι και πεφυλαγμένως μεν, αλλ' εντονώτερον εργάζονται, θάρρος και υπομονήν πλείονα εκ των παθημάτων αντλούντες. Ούτω δε παντί σθένει αγωνίζονται να οικειοποιηθώσι τα αλλότρια, αδιάφορον αν ενίοτε τα έργα αυτών και οι διεσχυρισμοί αυτών άνω χωρώσιν, επιφυλάσσονται δε πάντως άμα δοθείσης ευκαιρίας να διακηρύξωσιν ότι ο εν Μακεδονία ελληνικός πληθυσμός – όστις πρό τινος ανήρχετο εις 57 μόνον χιλιάδας κατά τον διάσημον αυτών συνήγορον Λαβελέη, τον τας περί τούτου πληροφορίας αυτού αρυσάμενον μεν εκ των εν Φιλλιπουπόλει γαλλιστί δημοσιευθεισών  στατιστικών του της Μακεδονίας πληθυσμού, αλλ' εν καιρώ ανασκευασθέντα και εξελεγχθέντα ως αναιδώς και κούφως  αντιγράψαντα – τοσούτον ηλαττώθη η κατ' ακριβεστέραν απογραφήν τοσούτος σμικρός ευρέθη, ώστε να κρίνεται άξιος να σημειωθή. Το άγρυπνον και ανένδοτον των πολεμίων μάλιστα επιτεινόντων το κακόν, ανάγκη να συνετίση ημάς, ωρίμως και απαθώς σκεπτομένους ότι αι μέχρι τοσούτου εξικνούμεναι διαιρέσεις, ώστε και τα σχολεία να ώσι κεκλεισμένα, ως ει προύκειτο  αμεσώτερον και ψηλαφητότερον οι διαπληκτιζόμενοι και αυτούς τους παίδας  να γυμνάσωσιν εν τη των παθών κονίστρα, επιφέρουσιν θάττον ή βράδιον την εξόντωσιν και συντελούσιν εις την ταχείαν και πλήρη ευόδωσιν των των αντιπάλων σκοπών, υπέρ ων τοσούτων χρήμα και κόπος καταβάλλονται. Τα εν Σέρραις είτε καλά είτε μη επιδρώσιν εφ' όλην την Β. Α. Μακεδονίαν. Η εκ της διχοστασίας ζημία δεν περιορίζεται μόνον εν τη πόλει, και μάλιστα οπόταν οι επίβουλοι και φανεροί ημών εχθροί επιτηδείως εκμεταλλεύωνται αυτήν. Αι Σέρραι ως κέντρον της ΒΑ. Μακεδονίας εισί προσφιλής παντί φιλομούσω και φιλοπάτριδι ομογενεί, ποθούν τινα βλέπη αυτήν ου μόνον μεταλαμπαδεύουσαν τα φώτα της προγονικής ημών παιδείας καθ΄ όλον το τμήμα εκείνο, αλλά και κατά τάλλα να διατελή τύπος και υπογραμμός τοις πέριξ και τοις μακράν.

Απολώλαμεν, αν πρόκηται εκ περιτροπής αι πρώται πόλεις της Μακεδονίας να μεταβάλλωνται εις πεδίον ακάμπτου και λυσσώδους αγώνος. Γινώσκοντες τους κορυφαίους των δύο εν Σέρρες μερίδων, εξετιμήσαμεν προσηκόντως τον άκρατον αυτών εθνισμόν, την φιλοπατρίαν και τάλλα τα γενναία αισθήματα, δεν υπάρχει ελπίς ότι θέλουσι πλέον συνδιαλλαγή αμοιβαίως, υποχωρούντες και εκτιμώντες το μεν την ην απέναντι Θεού και ανθρώπων υπέχουσιν ευθύνην και την ως εκ της παρατάσεως της νυν καταστάσεως προσγεγνομένην ανυπολόγιστον ζημίαν, ην βεβαίως ουδέποτε θέλουσιν ανεχθή να ίδωσιν εις γάγγραιναν μεταβαλλομένην, ουδέ να καταστή η πόλις αυτών θλιβερόν και μοναδικόν παράδειγμα αληθούς διαιρέσεως και ασπόνδου μέχρι θανάτου εμφυλίου πολέμου, το δε τας πατρικάς νουθεσίας, ας θέλει αποτείνει αυτοίς ο Σεβ. μητροπολίτης ημών κ. Ναθαναήλ, όστις καίτοι πάσχων, άτε κατατρυχόμενος διαρκώς υπό ρευματισμών και λιθιάσεως και μικράν θεραπείαν ευρίσκων καθ΄ ομόφωνον συμβουλήν των ιατρών μόνον εν τη τακτική χρήσει των θερμών λουτρών της Προύσης, εν τούτοις εν τοιαύτη δυσχειμέρω ώρα και βλάβην μεν της υγείας αυτού, προς ζημίαν δε υλικήν εκκλησιών και σχολείων της επαρχίας αυτών απέρχεται σήμερον εντεύθεν προπεμφθείς υπό του ιερού κλήρου της πόλεως ημών, των Εφόρων και διδασκάλων των σχολείων, των επιτρόπων των ιερών εκκλησιών και άλλων. Ευχόμεθα από καρδίας όπως η αποστολή αυτού η επιτυχής προς χαράν παντός ποθούντος την εν τη ενώσει και τη συμπνοία ισχύν και προκοπήν.

Κατά την έρευνα των ψηφιοποιημένων φύλλων της εφημερίδας «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗΣ» της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, εντόπισα στον Β΄ τόμο του 1891 στο φύλλο 6663 της Πέμπτης 10/22.10.1981 (3η σελ 323) την από 30 σεπτεμβρίου 1891 επιστολή της επιτροπής της «εν Αγίω Όρει Μονής της Σίμωνος Πέτρα» με τίτλο «Δημόσια ευχαριστήρια», προς όλους όσοι συνέδραμαν ηθικώς και υλικώς την αδελφότητα των μοναχών που βρέθηκε άστεγη από την πλήρη αποτέφρωση της Μονής κατά την αποφράδα ημέρα της 29ης Μαΐου 1891.

Αυτή την ημέρα αποτεφρώθηκε ολοσχερώς η Μονή και όλα τα κειμήλιά της.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον τελώνη του Αγίου Όρους Μπεκίρ εφέντη, τον αντιπρόσωπο και πράκτορα της ρωσικής ατμοπλοϊκής εταιρείας κ. Π. Βεγλερή και τον πράκτορα της εταιρείας Μαχσουσέ κ. Σωτήριο Παπά Ιωάννου, οι οποίοι βοήθησαν την αδελφότητα. Δεν περιγράφεται το είδος βοήθειας που παρείχαν στη Μονή οι τρεις αυτοί, αλλά είναι χαρακτηριστικό ότι οι δύο Έλληνες εκπρόσωποι ξένων εταιρειών και ο Τούρκος τελώνης προσέφεραν άμεση βοήθεια.

Το κείμενο της ανταπόκρισης παρατίθεται αυτούσιο στην καθαρεύουσα και με την ορθογραφία της εποχής εκείνης







Η επιτροπή της εν Αγίω Όρει Μονής της Σίμωνος Πέτρα καθήκον θεωρεί ίνα εκφράση δημοσία την εγκάρδιον αυτής ευγνωμοσύνην προς πάντας μεν ανεξαιρέτως τους σπεύσαντας να συνδράμωσιν ηθικώς τε και υλικώς την εν στιγμή ουτωσί ευρεθείσαν άστεκον και ημίγυμνον αδελφότητα της εν λόγω Μονής κατά την αποφράδα ημέραν της 29 π. μηνός μαΐου, καθ' ην απετεφρώθη ολοσχερώς η Μονή αύτη, μη δ' αυτών των κειμηλίων  αυτής διασωθέντων. Ιδία δε προς την Α. ενδοξότητα τον τελώνην του Αγίου Όρους Μπεκίρ εφέντην, την Α. Ελλογιμότητα τον ενταύθα αντιπρόσωπον και πράκτορα της παλαιστινείου ρωσικής ατμοπλοϊκής εταιρείας κ. Π. Βεγλερήν και προς τον κ. Σωτήριον Παπά Ιωάννου, πράκτορα της εταιρείας Μαχσουσέ, οίτινες άμα τω ακούσματι της επισυμβάσης πανολεθρίας καταστροφής έσπευσαν να προσέλθωσιν αρωγοί εις την τα πάντα εν ακαρεί   στερηθείσαν αδελφότητα.

ΤΟΣΑΒΒΑΤΟ 6/9/25 ΤΡΙΓΛΙΑ ΡΑΦΗΝΑΣ-ΑΠΟΛΛΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ (ΔΕΥΤΕΡΑΘΛΗΤΡΙΑ Α' ΚΑΤ,ΕΠΣΑΔΑ)
   
                        ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΗΠΕΔΟ ΡΑΦΗΝΑΣ,ΩΡΑ 6Μ,Μ,